III Szkolenie Specjalistyczne - ZREALIZOWANE

Drogi samorządowe – RECYKLING

08
kwiecień
2021
Wydarzenie zakończone

Podsumowanie

Za nami trzecie ze szkoleń specjalistycznych w ramach cyklu spotkań pt.„ Drogi Samorządowe – BUDOWA, UTRZYMANIE, RECYKLING, JAKOŚĆ” Podczas trzeciego spotkania mieli Państwo okazję wysłuchać czterech prezentacji przygotowanych przez specjalistów branży drogowej. Jako pierwszy wystąpił Pan Łukasz Bargenda, który przedstawił prezentację zatytułowaną: „Recykling mieszanek mineralno-asfaltowych – aktualne uwarunkowania prawne”. Następnie Pan Karol Gałązka przedstawił prezentację dotyczącą „Wykorzystania granulatu asfaltowego do produkcji mieszanek mineralno – asfaltowych w technologii na gorąco, warunki technologiczne, zalety techniczne i środowiskowe”. Jako trzeci swoją prezentację przedstawił Pan Janusz Hariasz, który omówił prezentację zatytułowaną „Mieszanki mineralno-emulsyjne z destruktem – MCE oraz GE”. Ostatnią prezentację wygłosiła Pani Oliwia Merska omawiając „Technologie recyklingu na gorąco „in-situ” (remixing, remixing plus, reforming, repaving) jako zabiegi utrzymaniowe nawierzchni asfaltowych”. Sponsorem szkolenia były firmy: Eurovia, Nynas oraz Orlen Asfalt. Partnerem szkolenia firma Lotos Asfalt. Patronat honorowy nad wydarzeniem objęli: Ministerstwo Infrastruktury, Ogólnopolska Izba Gospodarcza Drogownictwa oraz Instytut Dróg i Mostów Politechniki Warszawskiej. Już dziś zapraszamy Państwa na czwarte – ostatnie szkolenie! Spotkanie to odbędzie się 29 kwietnia br. i poświęcone zostanie tematyce jakości. Podjęta zostanie próba uzyskania odpowiedzi na pytanie jak w efekcie całego procesu budowlanego uzyskać satysfakcjonującą jakość wykonywanych dróg.

Materiały video

Pytania i odpowiedzi

Każdą nawierzchnię bitumiczną można poddać recyklingowi. Nawierzchnie asfaltowe w których lepiszczem jest asfalt, można poddać recyklingowi i wykorzystać do produkcji mieszanek mineralno-asfaltowych (spełniając postawione wymagania co do ilości granulatu w mma oraz jego jakości). Drogi w których występuje lepiszcze smołowe można poddać recyklingowi tylko „na zimno” np. jako składnik mieszanek-cementowo-emulsyjnych (MCE) lub innego materiału pozwalającego zamknąć lepiszcze smołowe w strukturze.

Wg mojej wiedzy zarządcy dróg nie posiadają dokładnych informacji jaki procent dróg którymi zarządzają posiada smołę jako lepiszcze oraz na których odcinkach i warstwach występują mieszanki ze smołą. Niewątpliwie byłaby to cenna informacja przy planowaniu remontów oraz przebudowach dróg. Dodatkowym utrudnieniem jest to, iż często istniejące konstrukcje składają się z wielu warstw o bardzo zróżnicowanym składzie i właściwościach (konsekwencja remontów cząstkowych i napraw).

Nawierzchnie z lepiszczem smołowym i asfaltowo-smołowym były wykonywanedo początku lat 80 XX wieku. Podczas projektu RID I/6 jednym z zadań było pozyskanie materiałów pochodzących z frezowania warstw asfaltowych różnego pochodzenia i różnej lokalizacji w Polsce. Pobrano 20 materiałów i zasadniczo materiały nie zawierały lepiszcza smołowego, poza jednym materiałem wskazującym na minimalne, śladowe ilości smoły. Oczywiście jest stosunkowo mała próba i należy liczyć się z tym, iż starsze drogi będą zawierać lepiszcze smołowe.
Jak wspomniałem w poprzedniej odpowiedzi nie znam opracowań i danych mówiących o ilości dróg posiadających lepiszcze smołowe. Jeżeli ktoś z Państwa posiada takie dane i chciałby się podzielić takimi informacjami, prosimy o przesłanie na adres: biuro@pswna.pl

Wszystko zależy od warunków kontraktowych i etapu, na który chcemy dokonać zmiany wymagań. Jeśli zadanie jest na etapie przetargu, zmianę można wprowadzić bez większych trudności, jednoznacznie określając, jaki dokument stanowi podstawę stosowania destruktu. Jeśli kontrakt jest już rozstrzygnięty, taka zmiana musi być zgodna z warunkami kontraktowymi.

Pytanie nie za bardzo związane z tematem recyklingu… Co do zasady nie należy mieszać asfaltów modyfikowanych z asfaltami drogowymi.

Decydują wymagania kontraktowe, generalnie te dwa dokumenty są ze sobą niespójne, więc w wymaganiach kontraktowych powinno być jasno określone, który dokument stanowi podstawę stosowania destruktu asfaltowego w MMA.

Najcenniejszym składnikiem w destrukcie jest asfalt; im więcej w destrukcie kruszywa nieotoczonego asfaltem (pochodzącego z podbudowy stabilizowanej mechanicznie), tym destrukt jest mniej cenny. Inna kwestią jest uziarnienie mieszanki mineralnej w destrukcie. Wymiar największego ziarna w kruszywie pochodzącym z destruktu nie może być większy od maksymalnej wielkości ziarna mieszanki MMA (sito D). Wyfrezowanie mieszanki MMA z podbudową z reguły powoduje, że w destrukcie znajdują się pojedyncze ziarna o wielkości znacznie przekraczającej maksymalny wymiar kruszywa w MMA (D). Taka sytuacja może wymagać „dokruszenia” destruktu do wielkości kawałka U odpowiadającej wielkości maksymalnego ziarna D w MMA, a w skrajnych przypadkach może spowodować brak możliwości zastosowania destruktu do MMA.

Jak najbardziej, stosowanie destruktu do MMA, podobnie jak innych składników, wymaga przestrzegania zasad i spełnienia wymagań opisanych w dokumentach odniesienia.

Wykonywaliśmy badania, których celem była odpowiedź na to pytanie. Prawidłowo przeprowadzony proces podgrzewania destruktu w bębnie równoległym nie zmienia parametrów lepiszcza. Kluczowe w tym procesie jest przestrzeganie reżimów temperaturowych.

W spółce Budimex pracujemy na urządzeniach wyposażonych w kruszarki udarowe z jednopokładowym sortownikiem odsiewającym nadziarno.

W mojej opinii koszty produkcji mieszanki w wytwórni stacjonarnej i mobilnej są porównywalne. Różnica na korzyść wytwórni mobilnej pojawia się w momencie jej pracy na miejscu wbudowania mieszanki. Wtedy wytwórnia mobilna, jak i materiały (kruszywo), zlokalizowane są maksymalnie blisko miejsca wbudowania. Ogranicza to zdecydowanie koszty transportu gotowej mieszanki do miejsca jej wbudowania w porównaniu do jej produkcji w wytwórni stacjonarnej, która zazwyczaj jest zlokalizowana na terenie siedziby firmy. Odnośnie do parametrów mechanicznych mieszanki GE (w tym modułu sztywności), załączam wyniki badań wykonane przez jedną z politechnik. W przypadku dodatkowych pytań proszę o kontakt.

Aktualnie nie ma typowych wymagań technicznych dla mieszanek GE (jak np. Ogólna Specyfikacja Techniczna ). Jedynym dokumentem jest Zeszyt 77 Mieszanki mineralno-emulsyjne do budowy i utrzymania dróg. Zalecenia IBDiM do udzielania Aprobat Technicznych nr Z/2009-03-023. Dokument ten został opracowany na bazie normy francuskiej. Aktualnie obligatoryjnym dokumentem dla producentów mieszanek mineralno-emulsyjnych GE jest Krajowa Ocena Techniczna (zastępująca dotychczasowe Aprobaty Techniczne), wydawana przez IBDiM. W najbliższych planach komisji emulsyjnej PSWNA jest opracowanie wymagań technicznych dla powyższych mieszanek. Jednocześnie dobiegają końca prace nad zatwierdzeniem przez CEN normy europejskiej EN obejmującej wszystkie mieszanki mineralno-emulsyjne, w tym mieszanki GE. W przypadku dodatkowych pytań proszę o kontakt.

Tak, firmą specjalizującą się w technologiach recyklingu jest firma SAT.

Przy odbiorze warstw uwagę należy zwrócić uwagę na: 1) Efekt wizualny – jednorodność układanej warstwy, czy nie doszło do rozsegregowania mieszanki. 2) Sczepność międzywarstwową między nową a starą nawierzchnią na podstawie odwiertu i badania Leutnera. 3) Grubość i zagęszczenie układanej warstwy. 4) Cechy geometryczne warstwy (spadek podłużny, poprzeczny itp.). 5) Właściwości przeciwpoślizgowe. Generalnie kontrola jakości warstwy wykonanej w technologii recyklingu jest taka sama jak dla mieszanek mineralno-asfaltowych układanych na gorąco.

1) Niejednorodność ułożonej warstwy – rozsegregowanie mieszanki, rakowiny. 2) Zbyt duża temperatura rozgrzania warstwy i nadmierne postarzenie lepiszcza asfaltowego (bez dodania środka odświeżającego lepiszcze asfaltowe po pewnym czasie może powodować ubytki kruszywa w nawierzchni).

Sponsor szkolenia
Eurovia Polska Nynas Orlen Asfalt
Partner szkolenia
Lotos Asfalt